Al twee keer eerder, bij de vorige nieuwsbrieven, heb ik een poging gedaan om wat van m’n werk aan jullie te laten zien. Maar beide pogingen stranden omdat het gewoon een saai verhaal werd. En als m’n werk als wethouder iets niet is, dan is het wel saai! Dus ik doe een nieuwe poging, en wil iets laten zien van m’n drijfveren. Jullie zien me ongetwijfeld af en toe in de krant bij bijzondere gelegenheden. En als je het nieuws vanuit de Hoeksche Waard volgt dan hoop ik dat je merkt dat ik me inzet voor duurzaamheid, armoede, de participatiewet en onderwijs. Dat op zich maakt m’n werk enorm boeiend. Om daar bestuurlijk leiding aan te mogen geven. Maar wat bijna niemand ziet is de ontwikkeling in het gemeentelijk apparaat zelf. De cultuurverandering waar ik aan mee mag werken. In ambtelijke taal heet dat: van systeemdenken naar impactwerken. In mijn taal: van regels opvolgen naar mensgericht werken. Mensen in m’n omgeving worden denk ik wel eens moe als ik weer begin over ‘maatwerk’. En ik moet ook oppassen dat het een inhoudsvol woord blijft. Echt maatwerk voor mensen leveren. Dat is waar het om gaat. Dit geldt volgens mij voor iedereen bij de gemeente, maar zeker als het om bestrijding van armoede of de participatiewet gaat. Trouwens, de participatiewet gaat over schuld, inkomen en werk. Daar waar mensen dus ook heel kwetsbaar zijn. Vanuit mijn geloof in de levende God en vanuit de ChristenUnie is Jezus Christus hèt voorbeeld. Jezus kwam om het weer goed te maken tussen God en mens. En Jezus kwam om ons het leven voor te leven. De manier waarop Hij met mensen omgaat! Hemels maatwerk. Tegen en buiten de geldende regels soms in. Niet om er tegenin te gaan, maar omdat Hij de mens zag. Daarom genas hij gewoon op een sabbat, plukte Hij iemand uit een boom om mee te gaan eten. Hij bukte om in het zand te schrijven en Hij accepteerde de vrouw die 7 relaties achter de rug had en nu met iemand was die haar man niet was. Dit is mijn drijfveer om met medewerkers te spreken over ‘maatwerk’. En ik geloof dat het de behoefte van elk mens is om dit ook op deze maner te doen. Alleen, de overheid heeft in het verleden ook echt een andere lijn gekozen. Harder, zakelijker. Eigen verantwoordelijkheid. Het is de hoogste tijd om dat om te draaien. Om de menselijke maat te zoeken. Om naast mensen te gaan staan in plaats van tegenover. Besturen op hoofdlijnen en het individu blijven zien en spreken. Bij uitstek een rol voor de ChristenUnie. “Behandel anderen dus steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen. Dat is het hart van de Wet en de Profeten.”